خورشید اسلام، دین حق، طلوع کرد. محمد (ص) ظهور کرد، تا از اعماق تیرگی های قرون،
از قلب همه ستمها و بی عدالتی ها، به اراده پروردگار یکتا، با صدای رسای خود،
در آن برهوت خاموشی و درد، در گوش انسانها بخواند:
یا ایها الناس، انا خلقناکم من ذکر و انثی و جعلناکم شعوبا و قبایل لتعارفو ان اکرمکم عند الله اتقیکم.
و به این ترتیب به همه مردم جهان، از عرب و غیر عرب اعلام کند: ای مردم،
ما شما را از مرد و زن آفریدیم و به صورت ملتها و قبایل در دنیا قرار دادیم ، تا با شعار آزادی،
برابری و برادری انسانهای تحت ستم را از سلطه جباران و ستمگران برهانید و
چنین نیز شد و به زودی تعالیم آن حضرت، همراه با آیات جهانبخش قرآن کریم، نه تنها جزیرة العرب،
که سرزمینها ی دیگر را نیز به لرزه درآورد. مردم در هر جا، این صدا را شنیدند، به گوش گرفتند،
به خاطر سپردند، اندیشه کردند و ایمان آوردند، چنانچه دیری نگذشت که در پرتو قرآن
و تعالیم پیامبر (ص) اقوام و ملل گوناگون در زیر پرچم اسلام ، به شکل یک ملت در آمدند،
در کشوری که اقیانوس اطلس در غرب،تا اقیانوس کبیر را در بر گرفت.
و این انفجار در تاریخ بود و هست، زیرا دین اسلام، جهان را دگرگون ساخت و
این بزرگترین انقلاب در زندگانی انسان ، در طول تاریخ بود و هست.
به این دلیل، در تاریخ بشریت هر روز بر فصل زندگی محمد (ص) و شرح تعالیم او می افزاید
و هرگز این ورق کهنه نمی شود.
ادامه دارد ...
نظرات شما عزیزان: